CHRISTIAN DRAMA SCRIPT TITLED "PANGARAP NA PAMILYA" by krisha

PANGARAP NA PAMILYA

(By: Krisha)

(With background music)

Narrator: Lahat ng tao ay nagnanais na magkaroon ng maayos na pamilya. Ngunit minsan sa buhay natin hindi maiwasan ang mga problema na nagiging dahilan ng unti- unting kagsira nito… Gayunpaman, kahit ano pa ang mga dumating sa ating buhay… sana huwag tayong magsawa na naisin at gawin ang … PANGARAP NA PAMILYA

Scene 1: (Nasa sala ang pamilya at nagdedekusyunan sa pag-alis ni Zarah )

CELIA:  Sinabi ko na saiyo na huwag kang aalis!

ZARAH: Ayaw nyo man o hindi…aalis ako.

SANDRA: Zarah wag ka namang pabalang kung sumagot kay Mama.

ZARAH: Eh ang hirap kasing umintindi, sinabi ko na na may research project

kami sa school.

CELIA: research project? Bakit sobrang tagal naman ata at may dala ka pang mga      damit.

ZARAH: Wala akong magagawa hindi nyo ma gets.

CELIA: iniisip ko lang ang kalagayan mo baka mapahamak ka.

ZARAH: Ngayon ko lang naramdaman na concern kayo..okay lang ako… si ate na lang na favorite nyo ang pansinin nyo..

CELIA: Wala akong favorite sainyo..Mahal ko kayong pareho…

ZARAH: Tama na! Ayaw ko ng drama.. makaalis na nga!

CELIA: Zarah, huwag kang umalis!

SANDRA: Mama hayaan nyo muna sya, hindi nya rin kayo maintindihan…

CELIA: Ano ba ang kasalanan ko bakit ako ginaganito ng  kapatid mo?... Mula noon, hindi ako nagpipray sa Panginoon ng karangyaaan o ano pa man. Ang gusto ko lang ay magkaroon ng maayos at kumpletong pamilya… Mula ng namatay ang papa mo ang pangarap na yan ay parang hanggang pangarap na lamang…

SANDRA: Di ba sabi nyo sa akin may dahilan ang lahat ng bagay… Kahit na wala na si Papa, pwede pa rin maging maayos ang pamilya na ito… Walang imposible sa prayer di ba?

CELIA: Tama ka… Sige na matulog na tayo…

(LIGHTS OUT WITH MUSIC BACKGROUND)

Scene 2: (nasa sala ang mag-babarkada at biglang dumating si Zarah)

LILIBETH: Oh, Mabuti naman at andito kana

ZARAH: kumusta na yong project natin.

CARLA: Oy! Concern sa pag-aaral

ZARAH: Sympre pra hindi mahalata ang kalokohan ko Di ba… Oh ano okay na?

CYNTHIA: As usual pinagawa na naman kay Bob…

ZARAH: Mabuti naman at baka hindi tayo tanggapin ng bruha nating teacher (kukuha ng yosi sa bag)

LILIBETH: Maya ka na magyosi.. sa party  na lang baka maamoy tayo ni Manang.

CARLA: Oo nga, ngayon na yon…Let’s go na!

Cynthia: Teka lang.. mag – re retouch lang ako…

CARLA:  Tama na yan.. Wala ng mababago jan..

ZARAH: Let’s Go

Scene 3: (Sasampalin ni Celia ang anak)

CELIA: Ginawa ko ang lahat para maging maayos ang kinabukasan nyo. Hindi para sirain mo ito.

SANDRA: Hindi ko sinasadya Ma..

CELIA: Hindi sinasadya, mayroon bang hindi sinasadya… Sino ang ama niyan?

SANDRA: Hindi nyo na kailangan malaman pa!

CELIA: Bakit? Wala ba akong karapatan na malaman bilang nanay mo ha?

SANDRA: (Malakas na boses na umiiyak) Hindi nyo kilala kahit sabihin ko at hindi nyo na rin makikilala pa… Umalis na sya.. Hindi nya kaya ng responsibilidad.

CELIA: Hindi ko maisip na magagawa mo yon… May pagkukulang ba ako saiyo? Alam mo bang kasalanan sa Dios ang nagawa mo?

SANDRA: (umiiyak)  akala ko lahat na ng kasalanan alam ko… Dahil lumaki ako sa church. Dumating sa point ng buhay ko na nakita ko ang aking sarili na naging sobrang bait ... Naging mabait ako sa inyo… sa church at  lalong- lalo na sa Panginoon. Feeling ko talaga naging sobrang mabait ako Kaya naging curious ako sa layaw ng buhay. Iniisip ko na subukan kahit minsan ang di maging mabait… Pero mali ako… Nagkamali ako… Nagkasala ako sa inyo at sa Panginoon.. Patawad po dahil nasira ko ang pangarap nyo sa pamilya natin.. Natatakot po ako sa sasabihin nila sainyo at sa akin… Tatanggapin nyo pa ba ako kahit di na ako mabait sa tingin ng tao?

CELIA: Anak naintindihan naman kita… Ngayon ang mahalaga nakita mo ang kamalian mo at humingi ka ng tawad… Kahit ano pa ang nagawa mo…anak pa rin kita at mahal kita!

SANDRA: Salamat po! Mahal ko din kayo…

Scene 4: (Nasa madilim na lugar sa sala si Zarah ng biglang dumating ang kanyang Mama)

CELIA: Ano yan?

ZARAH: (Nabigla).. Wala ito Ma (may itinago sa likod)

CELIA: Wala..Bakit parang may tinatago ka…

ZARAH: Wala ito

CELIA: Ano sabi yan eh (hahablutin at malalaglag)

ZARAH: Hindi akin yan Ma.. Pina… (mapuputol sa pagsasalita)

CELIA: Kailan mo pa ginagawa ito? (Hindi sumasagot si Zarah).. Sumagot Ka…KAILAN PA! (pasigaw)

ZARAH: Sige… Gusto nyong malaman?...  Mula nang maramdaman ko na… mas mahal nyo si ate kesa sa akin… Napansin ko na paborito nyo siya!

CELIA: Nagkakamali ka.. pantay ang pagmamahal ko sa inyo ng ate mo!

ZARAH: Mula ng mawala si Papa.. wala na akong kakampi dito sa bahay.. si ate Sandra lagi nyong kasama… lalo na sa pag linggo sa pag-atend nyo sa church nyo…Nakikita ko lagi kayong nagkukuwentuhan sa nangyari sa inyo sa church… Sa lahat naging  mabait si ate at ako ang Blacksheep sa pamilyang ito. Andito kayo pero hindi ko maramdaman… Naghanap ako ng makakatanggap sa akin sa mga barkada ko… pakiramdam ko lumalayo kayo sa akin, hindi ko kayo maabot…

CELIA: Nagkakamali ka.. hindi kami lumalayo, ikaw ang lumalayo… Huwag kami ang abutin mo.. ang Panginoon.. inaabot nya ang kamay Nya para saiyo… Sa kanya ka lumapit.. kailangan mo Sya anak

ZARAH: Imposible na…. Hindi ko na kaya

CELIA: Pero kaya ng Panginoon … paki-usap anak… Gusto mo bang na ganyang klase ng buhay ang maabot mo?

ZARAH: (iiyak) Ayaw ko ng ganitong buhay pero wala akong choice… Hindi ako kasimbait ni Ate… (biglang papasok si Sandra)

SANDRA: Zarah hindi ako mabait.. ang Panginoon lang ang mabait… Na realized ko ang kasalanan ko… Hindi rin sa kabaitan ang kaligtasan… kundi sa pananampalataya… Mahal ka namin ni Mama.. pero mas mahal ka ng Diyos…

CELIA: Anak… andito lang kami.. hindi ka namin iniwan… (pause) halika ka na,.. Halika na… Magpahinga ka na sa kwarto mo…

ZARAH: Iwan nyo muna ako…  (paalis na sila Sandra at Celia)… Mama… pwede ba akong tumabi sa inyo… ( BAWAT ISA NGUMITI)

Narrator: Ang pananaw ng mundo sa pangarap na pamilya ay may kaayusan at walang kasalatan sa maraming bagay… Ngunit kahit ganito marami pa rin ang sirang pamilya… dahil sa kadahilanang ang susi talaga sa pangarap na pamilya ay si Kristo… Kaya nga huwag tayong manghihinawa na ipanalangin at gumawa ng opurtunidad na ilapit an gating pamilya sa Panginoon.. Salamat po sana naging magandang paalala sa atin ang maikling drama na ito..

THE END

Krisha,, Dec.2008